Το έργο του Προέδρου είναι πολύ δύσκολο και ..ανθυγιεινό. Ειδικά όταν οι δυνατότητες που έχει για να κάνει έργο είναι περιορισμένες, ποιος να πρωτοπάρει χρήματα απ’ το δημοτικό κορβανά, που κι’ αυτός είναι ελλειμματικός ;
21 χωριά σε τούτο το Δήμο όλο και ζητάνε, όλα προβληματικά είναι, άστα. Τι να σου κάνει λοιπόν ένας πρόεδρος που τυχαίνει συνήθως να είναι και μόνος κι έρημος. Βγαίνει το τοπικό κοινοτικό συμβούλιο κι’ απ’ την επομένη όλοι οι εκλεγέντες εξαφανίζονται και αφήνουν τον πρόεδρο να βγάζει τα κάστανα απ’ τη φωτιά. Αυτός ακούει τα σχολιανά του, για το ένα για το άλλο (γι’ αυτό το επάγγελμα είναι και ανθυγιεινό).Bγαίνει ο πρόεδρος έξω, στο δρόμο, στο μαγαζί, όπου και να πάει βροχή τα παράπονα. Το αυλάκι δεν έχει νερό, ο δρόμος χάλασε, το ένα το άλλο.
Γυρίζει στο σπίτι, άλλος καυγάς εκεί απ’ τη γυναίκα, απ’ τα παιδιά
-Τι θέλεις κι ασχολείσαι με αυτά, παράτησέ τα να ησυχάσουμε, άσπρη μέρα δεν είδαμε από τότε που ανέλαβες πρόεδρος. Τι να σου κάνει ο άνθρωπος; Πολύ θέλει; Ανεβαίνουν οι πιέσεις, οι χοληστερίνες, τα σάκχαρα, έρχεται και το εμφραγματάκι και δένει η τούρτα..
Όσοι έχουν κάνει πρόεδροι και οι οικογένειές τους ξέρουν ότι τα παραπάνω δεν είναι υπερβολές. Κάπως έτσι γίνεται τις περισσότερες φορές. Βέβαια όσοι ασχοληθούν έστω μια φορά με τα κοινά, κολλάνε ένα μικρόβιο για το οποίο δεν έχει βρεθεί αντιβιοτικό. Μα τι φαρμάκια πίνουν , μα τι βρισίδια τρώνε τίποτα το μικρόβιο ανθεκτικό, φωλιασμένο μέσα στο δυστυχή τον πρόεδρο που καταβάλλεται, χάνει τις δυνάμεις του και δεν ξέρει και τον λόγο.
Το μόνο φάρμακο αγαπητοί φίλοι, υποψήφιοι, είναι οι καλοί συνεργάτες. Που δε θα λακίσουν την άλλη μέρα των εκλογών. Που θα σταθούν δίπλα σας και θα δουλέψουν φιλότιμα. Γιατί αν δεν έχετε εξασφαλισμένη αυτή τη βασική παράμετρο τότε κλάψτα Χαράλαμπε, και για σας και για μάς.
Κώστας Κωστούλας
