Ιούνιος 1985, προεκλογική περίοδος όπως και τώρα. Έντονα τα πολιτικά πάθη, τα καφενεία έχουν χωριστεί σε πράσινα και μπλε. Ο Στρατηγός Αντώνης Δροσογιάννης, Υπουργός Δημόσιας τάξης με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου, επισκέπτεται το χωριό μας, τα Κανάλια. Τον οδηγούν στο «πράσινο» καφενείο του Γιώργου Ζαγκλαρά. Το χωριό αντιμετώπιζε πρόβλημα με το πόσιμο νερό, δεν υπήρχε επαρκής κάλυψη. Κερνάνε τον Υπουργό ένα λουκουμάκι και οταν ζήτησε ένα ποτήρι νερό ο μπάρμπα Γιώργος ο Ζαγκλαράς λέει με την χαρακτηριστική του φωνή: «Νερό; Δεν υπάρχει, να μας φέρεις για να πιείς κι εσύ!!!» Γίνεται μεγάλη φασαρία από τους παρευρισκόμενους, τι είναι αυτά? Πως φέρεσαι έτσι στον Υπουργό, και άλλα πολλά.. Ο Δροσογιάννης, έμπειρος και πανέξυπνος λέει. Αφήστε τον παππού να μου τα πει, να μάθω κι εγω για το πρόβλημα. Και πράγματι ενημερώθηκε και δρομολογήθηκε λύση . είπε δε στους φίλους του που τον ακολουθούσαν. Εάν στο «πράσινο| καφενείο λένε αυτά που άκουσα φαντάζομαι τι θα λένε στο μπλε!
