Του Γιάννη Κουτσοκώστα
Είναι γεγονός ότι το έδαφος του χωριού μας δεν το χρησιμοποίησαν οι πρόγονοί μας μόνο για την καλλιέργεια της γης αλλά και για άλλες χρήσεις οι οποίες και αυτές με τη σειρά τους βάπτισαν με ονόματα αντίστοιχα τις τοποθεσίες. Η ενασχόλησή τους με την κτηνοτροφία, ιδίως με την εκτροφή των αιγοπροβάτων, τους ανάγκασε εκτός από τους μόνιμους στάβλους, μαντριά που είχαν κατά τη θερινή περίοδο να κάνουν νέα μαντριά έξω από τους οικισμούς βάζοντας ξεχωριστά τα γίδια, ξεχωριστά τα ζυγούρια και τα πρόβατα. Έτσι και οι τοποθεσίες πήραν ανάλογα ονόματα. Γιδομάντρια, Ζυγουρομάντρια, Παλιομάντρια, Στρούγκα, Στρουγκούλα. Σε άλλη τοποθεσία πήγαιναν τις αγελάδες, στο Γιαλαδόσταλο. Το Σεπτέμβριο μήνα οι προβατοτρόφοι για να επιταχύνουν τον οργασμό των προβάτων τοποθετούσαν επάνω σε πλάκες λίθινες αλάτι όπου πήγαιναν τα πρόβατα και το έγλυφαν. Έτσι οι περιοχές αυτές ονομάστηκαν Αλαταρές.
Άλλη ενασχόληση των κατοίκων ήταν η μελισσοκομία. Επέλεγαν μελισοφόρες περιοχές και τοποθετούσαν τις κυψέλες (κρηνιά) των μελισσών. Έτσι πήρε και η τοποθεσία το όνομα Μελισομάνδρι.
Για να πάρουν τον καρπό από το σιτάρι, κριθάρι, βρώμη και καλαμπόκι, έπρεπε να το επεξεργαστούν σε κατάλληλο χώρο, το αλώνι. Επειδή δεν είχαν όλοι αλώνι συγκέντρωναν, ιδίως τα σιτηρά, σε ορισμένα αλώνια που άφησαν το όνομά τους σ’ αυτές τις τοποθεσίες. Τέτοια αλώνια είναι το αλώνι στο Τζουγκρί, Το Αντωνέϊκο, το αλώνι στο Τσουμάρι (Τσούμαρ’ τ’ αλώνι).
Στ’ αλώνια αυτά και άλλα συγκέντρωναν τα δεμάτια, όπου έκαναν τις θημωνιές και με τη σειρά αλώνιζαν όλοι οι χωριανοί μας τα σιτηρά. Ένας μήνας, ιδίως ο Αλωνάρης, δεν έφτανε γι’ αυτές τις εργασίες. Αξίζει να θυμηθούμε και τις θημωνιές με τα κλαριά. Επειδή οι καλύβες δε χωρούσαν τις ζωοτροφές για τα αιγοπρόβατα, ιδίως το κλαρί, οι χωριανοί μας επέλεγαν δέντρα υψηλά με δυο κορμούς (διχάλα) και εκεί στοίβαζαν ξερά δεμάτια από κλαδιά βελανιδιάς. Είναι γνωστές οι θημωνιές αλλά γνωστές είναι και οι τοποθεσίες με το όνομα Θημωνιά.
Πολλές φορές και τα άγρια ζώα ζούσαν στο δικό τους χώρο όπως οι αλεπούδες στις αλεπότρυπες και οι λύκοι έκαναν την εμφάνισή τους σε ορισμένη τοποθεσία κατά προτίμηση εκεί που υπήρχαν και ζώα, στα γνωστά Λυκάλωνα (αλώνια λύκων)
